Een kado voor jou!

Een kado voor jou!

Onderstaande column schreef ik 1 dag voor mijn verjaardag op Facebook, 12 september 2017.

Terwijl mijn soulmate Luxemburg veilig maakt en ik Diens fiets van het slot haal, gaan de gedachten terug. Het waren 365 heerlijke dagen. Morgen tikt de kalender het 49e jaar aan. Mijn moeder heeft de 46 amper gehaald. Ondanks dat ik op vrijdag de 13e geboren ben, voel ik me een Zondagskind en geef ik het leven een vette negen.

Ik ben gezond, heb een goed stel hersens, kan doen en laten wat ik wil. Heb de leukste, liefste en heel af & toe de stoutste (dus de leukste) man van de wereld. Ik woon in de mooiste stad van Nederland en heb van mijn hobby mijn werk gemaakt. Daarnaast ben ik professioneel levensgenieter.

Ik kies ervoor om elke dag intens te leven. Elke dag een nieuw doosje uitpakbaar geluk. Het doosje dat ik de vorige avond zelf heb ingepakt. Want dat is het leven; je zorgt voor je eigen doosje geluk.

Met veel plezier fiets ik dagelijks door Amsterdam. Met nog meer plezier pak ik morgen mijn allergrootste kado uit. Het kado van mijn 49e levensjaar. Om een paar natte uitgepakte veren aan mijn gezegende levenslijn te laten drogen. Je levensgeluk bestaat eigenlijk uit 1x meer je veren laten drogen dan dat ze nat worden (Diens metaveer).

Dat ik nooit mijn verjaardag heb gevierd met mijn moeder, kon ik helaas niet kiezen. Maar ik zal mijn hele leven lang zelf de slingers uitzoeken en ophangen. Tot slot gooi ik voor jou, als lezer, een flinke lading slingers op je levenspad. En ik strooi een grote bus confetti in je haar. Omdat ik blij met je ben. Elke dag opnieuw in plaats van 1x per jaar!

Lefs & Liefs van Dien

Van dorpsbabe naar stadstroela

Van dorpsbabe naar stadstroela

Onderstaande column schreef ik als gastcolumnist voor Today I meet (toen sinds 1 maand inwoner van Amsterdam).

“Geef me de rust te accepteren wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik kan veranderen & de wijsheid om het verschil te weten.”

Mijn leven is sinds een maand flink veranderd omdat mijn man en ik van het platteland naar de hoofdstad zijn verhuisd. Toen wij 10 maanden geleden ons huis te koop aanboden, hadden we geen idee van een Penthouse in Amsterdam. Nu schrijf ik een column aan een houten designtafel in een prachtig thuiskantoor met rondom uitzicht op 020.

De voorbereidingen van deze verhuizing bestonden niet alleen uit plannen maken maar ook uit flinke klus- & verbouwingswerkzaamheden. Nadat ons oude huis in Beneden-Leeuwen verkoopklaar was gemaakt, volgde een periode van gemengde gevoelens en onzekerheden. Het echte besef van een andere woonruimte zoeken, kwam pas toen we het voorlopig koopcontract tekenden.

Als onervaren provincialen zijn wij aan de zoektocht begonnen. Een paar maanden later prijs ik mezelf een heel gelukkig mens. De eerste stappen naar ons doel zijn verwezenlijkt. Het uiteindelijke doel in de hoofdstad is een nieuw te bouwen watervilla naar eigen ontwerp. Dat huis wordt de perfecte combinatie van bouwkunde-m.a.n. en interieurontwerp-v.r.o.u.w. Voorlopig genieten we volop van onze “9-hoog bovenop en rondom woning.”

Het stadse leven voelt aan als een avontuurlijke comfortabele jas. Mijn luxe auto heb ik ingeruild voor een stoere stadsfiets #diensfiets. Instagram & Facebook wordt gevuld met #iamsterspam. Voor de geboren en getogen Veenendaalse boerenmeid gaat een wereld open in de grote stad.

Ik voel, beleef en proef elke dag weer meer en anders. De dagelijkse fietstocht is een dinieminievakantie. Niet met Google Maps, maar lekker op mijn gevoel de buurten verkennen. En wat is er veel te ontdekken: terrasjes, toeristen, trekpleisters, ’t houdt niet op. Mijn vrijetijdsagenda is een kleurrijk geheel van festivalbezoeken & Vondelpark picknicks.

Op iedere hoek van de straat vind ik inspiratie voor mezelf & mijn bedrijf. In mijn hoofd heb ik weer ruimte voor wilde plannen. De “het-maakt-niets-uit-wie-je-bent” cultuur in Amsterdam is een verademing. Ook het aanbod van specialistische winkels is een walhalla voor mij. Als kookliefhebber bezoek ik Turkse bakkers, slagerijen en struin ik versmarkten af.

M.a.n. beleeft ook heerlijk mee en voelt zich als een vis in de Amstel. Hij zoekt verder naar huisvesting want ons prachtige Penthouse is (helaas) tijdelijk. Terwijl zijn vaarbewijs demonstratief op het nachtkastje ligt, gaat hij op sloepjesjacht.

Of ik iets van het Platteland mis? Tot nu toe nog niets. En als dat gemis komt, ga ik even terug voor een snuifje gier of gras. Om daarna weer met gierende banden terug te gaan naar het fijnstof. Ik wens jullie allen een heerlijke (na)zomer!                      

-augustus 2017-