Onderstaande column schreef ik 1 dag voor mijn verjaardag op Facebook, 12 september 2017.

Terwijl mijn soulmate Luxemburg veilig maakt en ik Diens fiets van het slot haal, gaan de gedachten terug. Het waren 365 heerlijke dagen. Morgen tikt de kalender het 49e jaar aan. Mijn moeder heeft de 46 amper gehaald. Ondanks dat ik op vrijdag de 13e geboren ben, voel ik me een Zondagskind en geef ik het leven een vette negen.

Ik ben gezond, heb een goed stel hersens, kan doen en laten wat ik wil. Heb de leukste, liefste en heel af & toe de stoutste (dus de leukste) man van de wereld. Ik woon in de mooiste stad van Nederland en heb van mijn hobby mijn werk gemaakt. Daarnaast ben ik professioneel levensgenieter.

Ik kies ervoor om elke dag intens te leven. Elke dag een nieuw doosje uitpakbaar geluk. Het doosje dat ik de vorige avond zelf heb ingepakt. Want dat is het leven; je zorgt voor je eigen doosje geluk.

Met veel plezier fiets ik dagelijks door Amsterdam. Met nog meer plezier pak ik morgen mijn allergrootste kado uit. Het kado van mijn 49e levensjaar. Om een paar natte uitgepakte veren aan mijn gezegende levenslijn te laten drogen. Je levensgeluk bestaat eigenlijk uit 1x meer je veren laten drogen dan dat ze nat worden (Diens metaveer).

Dat ik nooit mijn verjaardag heb gevierd met mijn moeder, kon ik helaas niet kiezen. Maar ik zal mijn hele leven lang zelf de slingers uitzoeken en ophangen. Tot slot gooi ik voor jou, als lezer, een flinke lading slingers op je levenspad. En ik strooi een grote bus confetti in je haar. Omdat ik blij met je ben. Elke dag opnieuw in plaats van 1x per jaar!

Lefs & Liefs van Dien